سالی که از نخستین روزهای آغازش با غم و اندوه و فراز و نشیب شروع شده بود؛ لحظاتش به پایان رسید.

سمیه غافلی؛ کشاورزی پرس سال ۹۹ را شاید بتوان یکی از سال‌های پرماجرای دهه اخیر دانست. سالی که از نخستین روزهای آغازش با همه گیر بودن ویروس کرونا شروع شده بود و روزهای آخرش هم به شیوع کرونا و اخبار آن گذشت تا شکی در پرفراز و نشیبی سال ۱۳۹۹ باقی نماند.

فراز و نشیبی که البته بیشتر تلخ و سخت بود و ۹۹ را نفس‌گیر و پر حادثه کرد.

سال ۹۹ سال داغدار کردن بسیاری از خانواده ها شد؛ سالی که لحظات پایانی خود را با اندوه و غم و قلبی آکنده از رنج نبود عزیزان در کنار خانواده های داغدار کرونا را به سال جدید واگذار کرد.
سال ۹۹ را باید سال رنج و اندوه نامید!

سالی که واژه فوت شد در بسیاری از شناسنامه های عزیزانمان که پیر و جوان و کودک هم نمیشناخت؛ قرار گرفت.
سالی که بسیاری از فرزندانمان پدر و یا مادر خود را به دلیل ویروس کرونا از دست دادند؛ تا نگاه بی رحم جامعه تا ابد به عنوان یتیم بر روح و روان آنها سیطره کند!

آری بنده هم یک داغدار کرونایی هستم!

پس زندگی هرگز نمی تواند کامل باشد اما همیشه می تواند زیبا باشد.
امسال هم با تمام سختی ها، استرس ها و تلخی هایش تمام شد و ما بار دیگر آموختیم از میان همین زخم
هایمان است که نور به وجود انسان می تابد و شاید این سال سخت برای ما صفاتی چون فداکاری و گذشت، شکیبایی و قدرشناسی را یادآور شد.

و اما بهار دیگری آمد
بهاری که سال سختی رو پشت سر گذاشت.

بهاری که امید می رود در کنار تمام‌ناملایمات روزگار؛ چرخش برای یکایک شما عزیزان بچرخد و لباس عافیت بر تن داشته باشید.
سال نو مبارک باد