از دست نیشکر‌های بلند قامت شکر نمی‌ریزد/نی‌ها در عطش آب می‌سوزند

خوزستان در جنوب غرب کشور، استانی که نامش را از شکرستان‌های اطرافش به ارث برده است، البته شاید فقط آن را از نخل‌های سر به فلک کشیده اش بشناسیم، استانی که در چهارفصل سال بوی شیرینی شکر از آن به مشام می‌رسد، بوی رطب‌های آویزان شده از نخل‌های بلند قامت که با نوازش‌های داغ آفتاب خرما می‌شوند تا کام تلخ ساکنان صبور را شیرین کنند.

جاده‌هایی دارد دِیم و خشک و بی آب و علف که فقط باد و خورشید تنها همدم غربتش هستند، اما چند کیلومتری که پیش روی دیگر خبری از بیابان‌های خشک نیست، اندک اندک سبز می‌شود، گویی ردایی سبز بر شانه‌های زمین‌ها می‌نشیند، یکی پس از دیگری نی‌ها خودنمایی می‌کنند.

نی‌هایی بلند که انگار دامن آبی آسمان را به دست گرفته اند و با وزش باد در تابش نور خورشید برای ابر‌ها ناز می‌کنند، این نی‌ها همان‌هایی هستند که شیرینی طبیعی را در دل خود می‌پرورانند و به وقت برداشت از شیره جان خود شکر می‌ریزند، اما این حکایت روز‌های خوش نیشکر‌ها و شکرستان‌های خوزستان بود، ولی حالا صدای غریبانه نی‌ها به گوش می‌رسد، تراژدی غم انگیز که چشم هر بیننده‌ای را اشکبار و قلب هر شنونده‌ای را به درد می‌آورد.

نیشکر‌ها دیگر قد بلندی ندارند، دیگر از دوردست‌ها دیده نمی‌شوند، کمرشان خم شده، گویی تشنه اند و آب طلب می‌کنند، رخسارشان زرد شده و تشنگی را فریاد می‌زنند، آب می‌خواهند، اما مایه حیات را از آن‌ها دریغ کرده اند، خوب که گوش بسپاری به صدا‌های اطراف دیگر صدای گنجشگ‌ها را نمی‌شنوی و صدای قدم‌های آب به گوش نمی‌رسد.

جوی‌های متصل به رودخانه دز خشک شده اند، آب لحظه به لحظه دورتر می‌شود، نیشکر‌ها هر چه دست‌های خود را به سوی آب می‌کشند و التماس می‌کنند، حتی تَر نمی‌شوند، چه برسد به اینکه سیراب شوند، حلقشان خشک شده و هیچکس صدای فریاد‌های مظلومانه شان را نمی‌شود، با آهی جگرسوز آتش به دل‌ها می‌زنند.

این قصه غم انگیز حال و روز کشت و صنعت دهخدا را نجوا می‌کند، همان زمین‌هایی که تا پیش از این فقط دهان‌ها را شیرین می‌کرد، خبر خوش داشت و کارگران از زمین‌ها نی برداشت می‌کردند و نان به خانه می‌بردند، سفره‌ای کوچک، اما با صفا پهن می‌شد، دور آن جمع می‌شدند و هر لقمه‌ای که می‌خوردند صد شکر برای نعمت خدا می‌گفتند.

کاهش دبی رودخانه دز، حال نیشکرها را ناخوش کرد

جواد همان کارگری است که صبح‌ها قبل از طلوع خورشید لقمه‌ای کره و مربای هویج می‌خورد، بقچه‌ای که بطری آب و قابلمه‌ای پُر شده با عدس پلو در آن سنگینی می‌کرد را به دست می‌گرفت و بسم الله … می‌گفت و از خانه بیرون می‌آمد، اما این روز‌ها خبر‌های خوبی در راه نیست.

او می‌گفت: این روز‌ها سطح آب رودخانه به میزان زیادی کاهش یافته و آب به نیزار‌ها نمی‌رسد، رشد نیشکر‌ها خوب نیست و نسبت به دوره‌های قبل شرایط خوبی ندارند، در این فصل حداقل قد نیشکر‌ها باید حدود ۳۰ تا ۳۵ سانتیمتر باشد، این در حالی است که هم اکنون ۸ سانتیمتر دارند و علت آن کم آبی است.

نابودی اراضی نیشکر برابر با بیکاری هزاران کارگر

این کارگر در حالی که انگشتهایش را بین موهایش می‌کشید، افزود: اگر آب به اراضی نرسد، نیشکر‌ها قبل از فصل برداشت نابود می‌شوند و بسیاری از کارگر‌ها که مخارج خانواده را از این طریق تامین می‌کنند، بیکار خواهند شد، تنها راه کسب درآمد ما کار کردن در اراضی نیشکر است.

جواد اظهار داشت: سال ۹۸ که سیلاب همه زمین‌ها را در خود غرق کرد، محصولات هم از بین رفتند، ولی با تلاش و مشارکت همگانی و حمایت‌های مسئولان شرکت کشت و صنعت نیشکر دهخدا و با توکل به خدا، پس از تخلیه آب از زمین ها، کشت را آغاز و زمین‌ها را احیا کردیم و تولید شکر از سر گرفته شد.

نابودی نیشکرها چرخ تولید را متوقف می‌کند

این پیرمرد روستایی در حالیکه که بین نی‌های کوتاه قامت قدم می‌زد و از شدت گرما از پیشانی اش عرق می‌ریخت، بیان کرد: اگر نیشکر‌ها نابود شوند، فقط با مشکل تولید شکر روبرو نمی‌شویم، بلکه تولید فرآورده‌های جانبی آن از جمله؛ کمپوست، شکر دارویی، کاغذ، ام دی اف، خوراک دام و… هم متوقف خواهد شد، زیرا نیشکر گیاهی جادویی است که دوریز ندارد و از همه قسمت‌های آن استفاده می‌شود.

اینطور که چهره اراضی نیشکر نشان می‌داد، موضوع جدی و حیاتی بود و باید با جدیت بیشتری آن را پیگیری می‌کردم، در روز‌های اخیر خبر‌هایی از افزایش تولید شکر و نزدیک شدن به خودکفایی و بی نیازی از واردات این محصول دست به دست می‌شد، ولی حالا خبر می‌رسد که کشت و صنعت دهخدا در یک قدمی مرگ است و چرخ‌های تولید می‌خواهند از حرکت بایستند.

از شکرستان تا ساختمان اداری راهی نبود، کارگر بیچاره درست می‌گفت، دوره‌های قبلی کاشت، داشت تا برداشت، نی‌ها چنان بلند بودند که وقتی می‌خواستم امتداد آن‌ها را نگاه کنم، بی اختیار آبی آسمان را هم می‌دیدم، گویی بر دامن صاف آسمان نشسته بودند و دست ابر‌ها زلف‌های نیشکر‌ها را نوازش می‌کردند و از تماشای آن سوی مزارع عاجز می‌ماندم، اما حالا آنقدر کوتاه و نحیف شده اند که عبور خودرو‌ها از آن دوردست‌ها را می‌توانستم ببینم و دست نوازش بر سرشان بکشم و آن‌ها دلداری بدهم، شاید در این گرمای سوزان در بی آبی تاب بیاورند.

راهی دفتر مدیرعامل کشت و صنعت دهخدا شدم، غم از چهره اش هویدا بود، سراسیمه به این سو و آن سو می‌رفت، دنبال راه چاره‌ای بود تا نی‌ها را نجات دهد و آب را به کام تشنه آن‌ها برساند، تلاش می‌کرد راه بیکار شدن کارکنان شرکت را سد کند، دلش پُر از حرف‌های شنیدنی و حقیقت بود.

کشت و صنعت نیشکر دهخدا، آخرین بهره بردار رسمی رودخانه دز

منصور همدان نژاد مدیرعامل شرکت کشت و صنعت نیشکر دهخدا به خبرنگار ما گفت: کشت و صنعت دهخدا تنها شرکت در مجموعه توسعه نیشکر و صنایع جانبی است که آب مورد نیاز اراضی آن به طور انحصاری از رودخانه دز تامین می‌شود، این در حالی است که در پایین دست‌ترین بخش رودخانه قرار دارد.

او افزود: به عبارت دیگر ایستگاه پمپاژ شرکت در حدود ۱۵ کیلومتری از بند قیر که محل اتصال رودخانه دز به رودخانه کارون است، قرار دارد و آخرین بهره بردار رسمی رودخانه دز محسوب می‌شود، این در حالی است که هر سال ۲ مشکل اراضی نیشکر را تهدید می‌کند.

۳ معضل کشت و صنعت دهخدا را آزار می‌دهد

همدان نژاد در تشریح مشکلاتی که شرکت کشت و صنعت دهخدا را تهدید می‌کند، بیان داشت: در فصل تابستان و اوج مصرف آب، تعداد زیادی از کشاورزان نیمه صنعتی با مساحت گسترده کشت محصولات از شبکه شمال در حوزه شوش، دزفول و اندیمشک تا کشاورزان پایین دست تحت عنوان خرده مالک و کوچک شامل؛ برنج یا شلتوک از آب را بهره برداری می‌کنند.

این مقام مسئول اظهار کرد: این بهره برداران که از آب رودخانه دز برداشت می‌کنند، اصولا خارج از سهمیه آب مورد نیاز اراضی خود را تامین می‌کنند که یکی از معضلاتی است که با آن روبرو هستیم، همچنین مشکل دوم این است که سازمان آب و برق خوزستان به عنوان متولی در قانون توزیع عادلانه آب باید بهره برداران را مدیریت نماید، ولی در این زمینه به خوبی عمل نمی‌کند.

مدیرعامل شرکت کشت و صنعت نیشکر دهخدا با بیان اینکه کشاورزان در بالادست بیش از سهمیه مجاز آب برداشت می‌کنند، ادامه داد: شلتوک کاران نیز که امسال حقابه ندارند نسبت به برداشت و تامین آب موردنیاز اقدام می‌نمایند، این در حالی است که سازمان‌ها و دستگاه‌های متولی آن را کنترل و مدیریت نمی‌کنند.

سازمان آب و برق خوزستان ریسک پذیر نیست

او ریسک پذیری پایین سازمان آب و برق خوزستان را به عنوان سومین معضلی که گریبان این شرکت را گرفته است، معرفی و تصریح کرد: در واقع منافع این سازمان با منافع کشاورزان به ویژه کشاورزی‌های بزرگی مثل کشت و صنعت دهخدا که ۲ هزار نفر نیروی انسانی دارد، همخوان و همسویی ندارد، به عبارتی دیگر به فکر نیرو‌ها و کارگران نیست.

همدان نژاد گفت: سازمان آب و برق محاسبه‌های هیدرولیکی و مهندسی رودخانه را انجام می‌دهد و اگر جایی برای ریسک مشاهده نکرد، از اجرای طرح خودداری می‌کند و در نتیجه اراضی نیشکر و کشاورزی نابود می‌شود، ضمن اینکه تعهداتی را که به کشاورزان و شرکت کشت و صنعت دهخدا داده را نادیده می‌گیرد، این در حالی است که به استناد ماده ۲۱ قانون توزیع عادلانه آب، مصوب ۱۶ اسفندماه ۱۳۶۱، پروانه بهره برداری از آب رودخانه صادر شده و هر سال نیز تمدید می‌شود و آخرین تمدید آن در ۲۷ اردیبهشت ماه امسال انجام شده است.

سازمان آب و برق تعهدات خود را نادیده می‌گیرد

او افزود: براساس این پروانه که به امضای فرهاد ایزدجو مدیرعامل سازمان آب و برق خوزستان رسیده است، تعهد شده که در تیرماه امسال، ۴۵ میلیون متر مکعب آب برای آبیاری اراضی نیشکر تامین شود، این در حالی است که دستگاه متولی به تعهد خود پایبند نیست، در صورتی که طبق تعهد، مساحت کشت محصول تنظیم می‌گردد، اما بجای میزان آب مصوب شده، ۲۵ میلیون مترمکعب آب تحویل می‌دهند.

مدیرعامل شرکت کشت و صنعت نیشکر دهخدا با بیان اینکه سازمان آب و برق با چنین اقدامی تعهدات خود را نادیده می‌گیرد، اظهار کرد: از سویی دیگر در برنامه ریزی‌های سازمان، اقلیم جایگاهی ندارد، به این معنا که وقتی برای خروج آب از سد‌ها برنامه ریزی می‌کند، فصل زمستان و تابستان و شرایط آب و هوایی تفاوتی ندارد، در صورتیکه در تیر ماه که شاهد حرکت اقلیم به سوی گرم شدن، تبخیر زیاد آب، وزش باد‌های شدید، تعرق بیش از حد گیاه و نبود رطوبت نسبی هوا هستیم، نیاز گیاه به آب نیز افزایش می‌یابد.

مانع تراشی برای شلتوک کاران با خودداری از رهاسازی آب

منصور همدان نژاد ادامه داد: اگر قرار است برای آب موجود در پشت سد برنامه ریزی صورت گیرد، پس باید میزان آبی که برای کشت تابستانه در نظر گرفته شده، در تیرماه رهاسازی شود، زیرا نیاز به آب در این ماه بالا است، اما در سازمان آب و برق در تیرماه خروجی سد را کاهش می‌دهد تا شلتوک کاران از کشت این محصول منصرف شوند، در صورتیکه آب در سد وجود دارد و معمولا در مرداد و شهریور رهاسازی می‌کنند، اما چرا آن را در تیر ما رها نمی‌کنند تا شلتوک کاران بتوانند محصول بکارند و امرارمعاش نمایند؟

او خودداری از رهاسازی آب در تیرماه را عامل از بین رفتن محصولات کشاورزی و اراضی نیشکر دانست و بیان کرد: وقتی نیشکر دچار تنش آبی و کمبود آب می‌شود، فرصت رشد در مرداد و شهریور را از دست می‌دهد، ضمن اینکه مانع از فعالیت شلتوک کاران می‌شوند و در نهایت در مرداد ماه ۱۵ میلیون مترمکعب آب مازاد را رهاسازی می‌کنند که دیگر برای کشاورزان فایده‌ای ندارد.

همدان نژاد اظهار داشت: هر متر مکعب آب کشاورزی پشت سد، ۴ هزار تومان درآمد برای کشاورزان دارد، اگر این آب را به موقع در دسترس گیاه قرار دهیم، این مبلغ محقق می‌شود، اما اگر در زمان مناسب نسبت به رهاسازی آب اقدام نشود، هیچ سودی برای کشاورزان نخواهد داشت و خسارت زیادی به زمین‌های کشاورزی وارد می‌کند.

بزرگنمایی‌ها برای خشکسالی و نبود آب هدف خاصی را دنبال می‌کنند

این مقام مسئول عنوان کرد: افرادی که می‌گویند “باید کشت تابستانه در خوزستان از بین برود”، نظریه کاملا اشتباه محسوب می‌شود، زیرا آورد آب رودخانه‌های کارون و دز حق و سهم این استان است، آورد این رودخانه‌ها که سالیانه حدود ۲۰ میلیارد مترمکعب است، هر مترمکعب آب ۴ هزار تومان برای خوزستان درآمدزایی می‌کند، اما چرا باید مانع این درآمدزایی شوند؟ چرا نبود آب و خشکسالی را بزرگنمایی می‌کنند؟ این بزرگنمایی‌ها یک هدف خاص را دنبال می‌کنند و اعتقاد دارم با آب موجود در پشت سد‌ها می‌توان به گونه‌ای برنامه ریزی کرد که علاوه کشت نیشکر، آب موردنیاز برنجکاران و صیفی کاران را پوشش داد، ضمن اینکه به لحاظ علمی، کارشناسی و فنی نیز حاضر به مذاکره برای اثبات وجود آب مورد نیاز برای موارد مذکور نیز هستم.

آب، گنجینه‌ای از اشتغال و درآمدزایی برای خوزستان

همدان نژاد امسال را بدترین سال برای سد دز طی ۶۰ سال اخیر دانست و ادامه داد: اما با مدیریت آب می‌توانستند آب موردنیاز همه کشاورزان پایین دست سد را بدون اینکه مشکلی برای سد، رودخانه و فعالان بخش کشاورزی رخ دهد، تامین کنند.

خسارت میلیاردی در کمین کشت و صنعت نیشکر دهخدا

این مقام مسئول با بیان اینکه تامین آب حکم گنجینه‌ای در اشتغال و درآمدزایی برای خوزستان محسوب می‌شود، گفت: هم اکنون ۲ هزار نفر در کشت و صنعت نیشکر دهخدا مشغول به کار هستند، به عبارتی دیگر به ازای هر ۵۰۰ هکتار یک نفر مشغول به کار است و هر متر مکعب آب از مزارع دریغ شود، سبب اُفت روزانه محصول خواهد شد، ضمن اینکه ماهیانه ۲۳ میلیارد تومان حقوق به کارکنان پرداخت می‌شود، اما کاهش سهمیه آب از ۱۲ خرداد تاکنون، ۱۱۵ میلیارد تومان خسارت به مجموعه وارد کرده است و در صورتیکه این روند ادامه پیدا کند، تا پایان تابستان ۵۰۰ تا ۶۰۰ میلیارد تومان ضرر و زیان بر شرکت تحمیل خواهد شد.

او تصریح کرد: در صورتیکه این میزان خسارت مالی به شرکت تحمیل شود، همانند این است که ۲ سال و نیم حقوق پرسنل، کارکنان و کارگران پرداخت نشده و ۲ هزار نفر بیکار شدند، این در حالی است که این تعداد اشتغال به مثابه پشتوانه‌ای برای کشور به شمار می‌روند، ضمن اینکه به ازای تامین نشدن آب برای هر یک هزار هکتار، باید ۳۰۰ نفر اخراج و بیکار شوند، البته تا به امروز ۱۰ تن در هر هکتار و معادل ۳ هزار هکتار زمین خسارت به شرکت وارد شده است .

تضعیف پشتوانه اشتغال با تامین نشدن آب

مدیرعامل شرکت توسعه نیشکر دهخدا گفت: این شرکت در یک سال اخیر با هدف کمک به اشتغال و کاهش بیکاری، یک هزار و ۴۰۰ نیروی انسانی استخدام کرده است، زیرا سایر شرکت‌ها جای خالی برای جذب نیرو نداشتند، استخدام در این شرکت انجام شد تا باری از روی استان خوزستان در این زمینه برداشته شود، اما در حال حاضر و در سالی که از سوی مقام معظم رهبری به عنوان «تولید، پشتیبانی‌ها، مانع زدایی‌ها» نامگذاری شده، برعکس مانع تراشی‌ها و مانع زایی در حوزه اقتصاد و کشاورزی که بیشتری نیروی انسانی در حال کار هستند، آغاز شده است.

همدان نژاد کاهش سهمیه آب و عمل نکردن به تعهدات سازمان آب و برق خوزستان به عنوان دستگاه متولی را اوج مانع تراشی در زمینه اشتغال دانست و افزود: شرکت توسعه نیشکر دهخدا تاکنون ۱۱۵ میلیارد تومان ناشی از تامین نشدن آب مورد نیاز کشت دچار خسارت شده است و با تداوم این روند تا پایان شهریورماه و پرداخت نشدن حقوق ۲ سال و نیم پرسنل و کارگران، باید ۵۰ درصد نیرو‌ها باید اخراج شوند تا بتوان حقوق ۵۰ درصد باقیمانده را پرداخت کرد.

۵۰۰ میلیارد تومان بدهی کمر شرکت را می‌شکند

او شرکت توسعه نیشکر را مجموعه‌ای بزرگ و گسترده عنوان و تصریح کرد: بانک‌های ملی و صادرات سهامداران شرکت هستند و شاید بتوانند با تامین نقدینگی به پرداخت حقوق و بدهی‌ها کمک کنند، اما دیگر توان قبلی برای فعالیت اقتصادی نمی‌ماند و به سادگی نمی‌توان از زیر بار بدهی‌ها کمر راست کرد، در این شرایط است که به شرکتی ورشکسته تبدیل می‌شود و حتی نمی‌توان بُن کارگر‌ها را هم پرداخت نمود و همه این اتفاقات در نتیجه نبود برنامه و مدیریت صحیح از سوی سازمان آب و برق خوزستان است.

نابودی ۵۰ هزار تن شکر موجود در ساقه‌های نیشکر

منصور همدان نژاد نابودی ۱۰ هزار تن شکر موجود در ساقه‌های نیشکر را از پیامد‌های منفی دیگر اختصاص ندادن آب و کاهش سهمیه عنوان کرد و اظهار داشت: اگر این روند ادامه پیدا کند، ۵۰ تن در هر هکتار و معادل ۵۰ هزار تن شکر از بین خواهد رفت، به عبارتی دیگر ۶۵۰ میلیارد تومان سرمایه و درآمد از بین می‌رود.

او افزود: هم اکنون شرکت توسعه نیشکر در سرازیری سقوط قرار گرفته و دقایق و ساعت‌ها برای نجات شرکت و محصول نیشکر سرنوشت ساز است، در این شرایط با تعداد زیادی از مسئولان استان خوزستان دیدار کردم تا بتوانم رضایت آن‌ها را برای تامین آب و برداشتن موانع جلب کنم، این در حالی است که آب به مدت ۳ روز تامین شد، ولی مجدد مسیر آب مسدود گردید و هم اکنون اراضی خشک شده اند.

شرکت توسعه نیشکر دهخدا در سال ۱۳۹۹ با تولید ۱۰۸ هزار تن شکر با میانگین رقمی بی سابقه معادل ۱۳.۲ تن در هر هکتار با ۸ هزار تن بیشتر از ظرفیت اسمی به عنوان بزرگترین تولیدکننده شکر در ایران معرفی شد، این در حالی است که کارخانه برای تولید سالیانه ۱۰۰ هزار تن شکر احداث شده، ولی ۱۰۷ هزار و ۴۸۴ تن محصول تولید شده است.

همچنین این شرکت در سال ۱۳۹۹ واحد نمونه استانی در حوزه استاندارد جهانی شد، ضمن اینکه جایزه ملی مدیریت انرژی را در سطح کشور از آن خود کرده است، همچنین در مدت مذکور عنوان واحد نمونه کارگری کشوری را کسب کرد و در جشنواره کشوری امتنان کارگری حائز رتبه برتر در سطح کشور شده، کسب جایزه مشتری مداری نیز طی پارسال به شرکت توسعه نیشکر دهخدا اعطا شد و افتخار‌های زیادی را از آن خود کرد.

سازمان آب و برق برای رهاسازی آب مدیریت ندارد

حکیم ناصری معاون کشاورزی شرکت کشت و صنعت توسعه نیشکر دهخدا در گفت و گو با خبرنگار ما از عملکرد نامناسب آب و رهاسازی آن از سوی سازمان آب و برق خوزستان انتقاد کرد و گفت: ماه‌های خرداد، تیر و مرداد زمان اوج رشد نیشکر است، اما مسئولان این سازمان در این زمان به عقیده خود آب را مدیریت کردند و از رهاسازی آن خودداری نمودند.

او به وقوع تنش آبی در مزارع نیشکر اشاره کرد و افزود: این اتفاق سبب کاهش رشد نی‌ها شده است، بطوریکه تا پایان خرداد ماه ۱۴۰ میلیارد تومان ضرر و زیان بر شرکت تحمیل شد و این روند ادامه دارد، ضمن اینکه احتمال دارد بیش از ۵۰ درصد نیرو‌های انسانی که حدود یک هزار و ۷۰۰ نفر جمعیت را در بر می‌گیرد، بیکار شوند.

ناصری به تبعات دیگر کاهش آب و در نتیجه کاهش تولید نیشکر اشاره کرد و اظهار داشت: کار‌های پیمانکاری و مشاغل غیرمستقیم نیز دچار مشکل می‌شوند و بطور کلی با این اتفاق با ضرری غیرقابل جبران مواجه خواهیم شد.

خطر کاهش تولید جدی است

این مقام مسئول میزان سهمیه آب برای اراضی نیشکر را ۲۱ مترمکعب عنوان و بیان کرد: در حال حاضر تنها حدود ۵ مترمکعب آب دریافت می‌کنیم و همین باعث کاهش رشد، ارتفاع و تناژ نیشکر و در نتیجه کاهش تولید می‌شود که این موضوع موجب می شود در تامین هزینه‌های شرکت و حقوق پرسنل دچار مشکل می‌شویم، همچنین تولید فرآورده‌های شکر از جمله؛ ملاس، باگاس، خوراک دام، کمپوست و … متوقف خواهد شد، ضمن اینکه هزینه‌های تولید افزایش خواهد یافت.

معاون کشاورزی شرکت کشت و صنعت نیشکر دهخدا کاهش نیروی انسانی و تعدیل نیرو تا ۵۰ درصد را تنها راهکار برای تداوم تولید به میزان محصول برداشتی دانست و ادامه داد: اگر تا چندروز آینده تهمیدات جدی برای تامین آب اندیشیده نشود، استحصال ۱۰۰ درصد از نیشکر به ۶۰ درصد کاهش پیدا خواهد کرد و فقط ۴۰ درصد عایدی خواهد داشت و مجبوریم کارگران و پرسنل را اخراج کنیم.

آب تامین نشود، کابوس بیکاری نیرو‌ها محقق می‌شود

ناصری نسبت به تبعات منفی تامین نشدن آب برای اراضی نیشکر هشدار داد و گفت: درآمد سالیانه این شرکت یک هزار و ۲۰۰ میلیارد تومان است که به حدود ۴۰۰ میلیارد تومان خواهد رسید، این در حالی است که میزان حقوق کارکنان به صورت سالیانه حدود ۶۰۰ میلیارد تومان برآورده شده، ضمن اینکه سایر هزینه‌ها شامل؛ آب، برق، گاز، اورهال کارخانه و دستگاه‌ها و… باید تامین شود.

او به شعار مقام معظم رهبری مبنی بر “اشتغالزایی، پشتیبانی‌ها و مانع زدایی ها” اشاره و اظهار کرد: دقیقا مسئولان سازمان آب و برق خوزستان عکس این شعار عمل می‌کنند و عقیده دارند آب نیست، در صورتیکه آب کافی موجود است و باید مدیریت شود و براساس توافق‌ها مقرر شده بود ۸۰۰ میلیارد مترمکعب آب در خرداد، تیر، مرداد و شهریور رهاسازی شود، از متولیان خواستیم به صورت مساوی آن را رهاسازی نکنند و براساس نیاز اراضی این اقدام صورت گیرد، ولی تاکنون همکاری نکرده اند.

کشاورزان و کشت و صنعت دهخدا را از آب محروم کرده اند

ناصری بیان داشت: سازمان آب و برق عقیده دارد که نباید شلتوک کشت شود، بنابراین هم کشاورزان و هم شرکت دهخدا حق برداشت آب ندارند، پس آب پشت سد سهمیه چه کسانی است؟ این در حالی است که با توجه به حجم آب پشت سد، هردو می‌توانیم از آب برداشت کنیم، برنامه‌ای هم به سازمان ارائه شده و آن‌ها نیز قبول کردند، اما همچنان در این زمینه مقاومت می‌کنند.

او میزان رشد نیشکر طی پارسال در همین فصل را ۲۰ سانتیمتر عنوان کرد و افزود: این در حالی است که هم اکنون نیشکر‌ها فقط ۵ سانتیمتر رشد کرده اند، ضمن اینکه پارسال در همین بازه زمانی ارتفاع نیشکر ۱۳۰ سانت بود، ولی هم اکنون شاهد کاهش رشد آن هستیم و قامت آن‌ها به ۸۸ سانت رسیده، به عبارتی دیگر هر ۲.۵ سانت در هر هکتار یک تن نیشکر است.

تامین نشدن آب برابر با یکسان شدن شرکت با خاک

ناصری میزان اراضی زیر کشت نیشکر را ۱۰ هزار و ۵۰۰ هکتار دانست و گفت: با کاهش ارتفاع نیشکر‌ها با اُفت ۱۰ هزار و ۵۰۰ تن محصول مواجه خواهیم شد، به عبارت دیگر ۱۰ درصد این میزان که شکر باشد، در مجموع یک هزار و ۵۰ تن شکر به دست می‌آید و در حال حاضر در این زمینه متضرر شده ایم و اگر این روند ادامه پیدا کند، باعث خشک شدن و نابودی نیشکر‌ها شده و این شرکت تولیدی با ۲ هزار نفر نیروی انسانی با خاک یکسان خواهد شد.

معاون کشاورزی کشت و صنعت توسعه نیشکر بیان داشت: سال ۹۸ با پدیده سیلاب و نابودی اراضی مواجه بودیم، ولی با تلاش و همت همگانی زمین‌ها احیا شدند و تولید از سرگرفته شد و امسال نیز با بزرگنمایی خشکسالی و نبود آب باید شاهد نابودی شرکت، توقف تولید و بیکاری کارکنان باشیم.

قصه واقعی و غم انگیز شرکت کشت و صنعت نیشکر دهخدا را خواندیم، زمین‌ها تشنه و در عطش آب می‌سوزند، نیشکر‌هایی که آهنگ تولید می‌نواختند، حالا باید مرثیه نابودی بخوانند و غزل خداحافظی را نجوا کنند و از بین بروند، آنچه باعث جلوگیری از این اتفاق تلخ می‌شود، مدیریت آب و رهاسازی به موقع آن است، اما سالهاست که مدیریت منابع جزو حلقه‌های مفقوده در بسیاری از اداره‌ها و سازمان خوزستان به شمار می‌رود و روز به روز این استان زرخیز را در منجلاب مشکلات بیشتر فرو می‌برد.