امروز، سالروز شهادت امام محمد باقر (علیه السلام)

 نام مبارک امام پنجم محمد بود، لقب آن حضرت باقر یا باقرالعلوم است، بدین جهت که: دریای دانش را شکافت و اسرار علوم را آشکارا ساخت.

القاب دیگری مانند شاکر و صابر و هادی نیز برای آن حضرت ذکر کرده اند که هریک باز گوینده صفتی از صفات آن امام بزرگوار بوده است.

امام باقر (علیه السلام) فرمودند: «شَرِّقا و غَرِّبا فَلا تَجِدان عِلماً صَحیحاً إلَّا شَیئاً خَرَجَ مِن عِندِنا أهلَ البَیتِ.» اگر به شرق یا غرب عالم بروید، دانش صحیحی نمی‌یابید مگر آنچه از نزد ما اهل‌بیت بیرون می‌آید. (کافی، ج ۱، ص ۳۹۹)

شخصیت اخلاقی امام درگفتار راستگوترین و در دیدار گشاده رو‌ترین و در بذل جان در راه خدا، بخشنده‌ترین ودر اخلاق متواضع‌ترین مردمان بود. 

حضرت امام محمد باقر (ع) ۱۹ سال و ۱۰ ماه پس از شهادت پدر بزرگوارش حضرت امام زین العابدین (ع) زندگی کرد و در تمام این مدت به انجام دادن وظایف خطیر امامت، نشر و تبلیغ فرهنگ اسلامی، تعلیم شاگردان، رهبری اصحاب و مردم، اجرا کردن سنت‌های جد بزرگوارش در میان خلق، متوجه کردن دستگاه غاصب حکومت به خط صحیح رهبری و راهنمایی مردم در جهت شناخت رهبر واقعی و امام معصوم، که تنها خلیفه راستین خدا و رسول (ص) در زمین است پرداخت و لحظه‌ای از این وظیفه غفلت نفرمود.

سرانجام آن امام همام در هفتم ذیحجه سال ۱۱۴ هجری در سن ۵۷ سالگی در مدینه با توطئه هشام مسموم شد و چشم از جهان فروبست.