منصور کاووسی دانش آموخته دکتری تخصصی مدیریت بحران می‌گوید: هرچند روند فرسایشی دو و نیم ساله ویروس کرونا، زیست بوم جدیدی در ابعاد مختلف زندگی مردم جهان و به پیروی از آن زندگی مردمان کشورمان ایجاد نموده است، اما در هر برهه‌ای از زمان که تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری بدون تدبیر و نگرش علمی بوده است پیامدهای ویرانگری برای ملت به دنبال داشته که جبران آن بخصوص در بُعد از بین رفتن سرمایه‌های انسانی و اجتماعی غیرممکن می‌باشد، مثل؛ درخواست پزشکان بدون مسئولیت برای عدم واردات واکسن، بازگشایی مدارس در دی‌ماه گذشته و….. .

او می‌افزاید: در پایان موج پنجم کرونا، تعداد فوتی‌ها که تا ۱۸ نفر در روز کاهش یافته آن هم بعد از روزهای سیاهی که تا ۶۰۰ کشتار در روز را رقم‌زده بود، با یک تصمیم‌گیری بی‌خردانه و اظهارات غیرکارشناسی منجر به صدور مصوبه جهت بازگشایی مدارس گردید که با اوج‌گیری موج ششم، کشتار تا ۲۰۰ نفر در روز هم افزایش یافت. بدون اینکه کسی مسئولیت این ندانم‌کاری‌ها را بر عهده بگیرد.

این روانشناس خوزستانی می‌گوید: مصوبه جدید بازگشایی مدارس و دانشگاه‌ها بر مبنای تصمیم‌گیری ستاد ملی کرونا، باز هم بیانگر نوعی تصمیم‌گیری احساسی است و صرفا دلخوش به یکسری دستورات است که بخشی از آن‌ها قابلیت اجرایی شدن، نداشته و ندارند. به‌عنوان نمونه در جایگاه یک معلم باسابقه‌ای که نزدیک به سه دهه تجربه تدریس در دانشگاه‌ها و مدارس مختلف را دارد، به جرات می‌گویم بالغ بر ۸۰ درصد کلاس‌های درس فاقد «فن تهویه» بوده و حتی پنجره‌ها با پوشش تور فلزی بوده که جریان تهویه هوا را با مشکل مواجه می‌سازد. ضمن اینکه مناطق گرمسیری جنوب بدون سیستم سرمایشی و خنک کننده غیرقابل‌تحمل می‌باشند، حال چگونه می‌توان در این کلاس‌ها کوچک‌ترین دستورالعمل‌های بهداشتی را رعایت کرد؟ چگونه در یک کلاس با ظرفیت ۳۰ تا ۴۰ نفر می‌توان فاصله اجتماعی ایجاد نمود؟

او ادامه می‌دهد: دانش‌آموزان بخصوص دانش‌آموزان مقطع ابتدایی، چگونه می‌توانند، حدود ۵ ساعت با دو ماسک در کلاس‌ها بنشینند؟

وقتی استاندارد تعویض ماسک‌های سه لایه بعد از ۲ تا ۳ ساعت، استفاده مداوم، استفاده از ماسک‌های جایگزین می‌باشد، چند درصد دانش‌آموزان قادر به تهیه روزانه ۴ تا ۶ ماسک می‌باشند به‌ویژه خانواده‌هایی که چند دانش‌آموز داشته و از لحاظ مالی در تنگنا می‌باشند؟ باور کنید، کمتر معلم و مدرسی است که از بازگشایی مدارس و دانشگاه‌ها خوشحال و خرسند نشود تا از این عالم برزخ تدریس مجازی و اجبار به پاسخگویی و سرویس‌دهی آموزشی به‌صورت ۲۴ ساعته رهایی یابد و از طرف دیگر همه خوب می‌دانیم که آسیب ها و پیامدهای منفی حاصل از تعطیلی فیزیکی مدارس و دانشگاه‌ها بالای دو سال، غیر قابل محاسبه می‌باشد.

این استاد دانشگاه می‌افزاید: بحث بر این است که زمان در نظر گرفته شده، جهت بازگشایی، زمان مناسبی نبوده و نیست و همین عدم نکته سنجی، نشان بارزی از تصمیم‌گیری عجولانه و احساسی متولیان تصمیم‌ساز و تصمیم‌گیر به دلایل زیر می‌باشد.

اول؛ به دلیل شروع تعطیلات نوروز و برداشته شدن محدودیت‌های کرونایی بعد از دو سال و نیم، روند عادی انگاری گسترش ویروس کرونا در بین اکثریت مردم جلوه‌گر شد، رعایت دستورالعمل‌های بهداشتی به کمترین سطح رسیده است که خود مؤید احتمال آلوده و ناقل بودن جمعیت کثیری است که با ازدحام دانش‌آموزان، مجدد موجی ویرانگر شکل خواهد گرفت.

دوم؛ طبق تجربه‌های گذشته، زنجیره انسانی و ترددهای بین شهری بیشترین نقش را در انتشار و گسترش این ویروس داشته است، با توجه به بالا بودن آمار سفرهای نوروزی حداقل دو هفته برای رسیدن به آرامش و کاهش شدت انتقال ویروس، زمان نیاز می‌باشد، بازگشایی مدارس و دانشگاه‌ها روز بعد از پایان تعطیلات هم دلیلی دیگر بر این تصمیم‌گیری عجولانه است

سوم؛ با توجه به این که موج ششم کرونا و گسترش سویه امیکرون و درگیری جمعیت کودکان و نوجوانان و عدم پایان یافتن این مرحله، استرس، تنش و تعارضات شدیدی بر خانواده‌ها، دانش‌آموزان و دانشجویان حاکم کرده، در وضعیت تردید و دودلی برای تصمیم جهت آموزش حضوری قرار گرفته اند.

کاووسی در پایان گفت: قبل از این که روزهای سیاه گذشته تکرار شوند، مصوبه بازگشایی مدارس و دانشگاه‌ها از نظر مدیریت بحران، نیازمند بازنگری و ایجاد تمهیدات لازم برای رسیدن به نتیجه مطلوب می‌باشد.