آسیب‌ها و مسئولیت‌های کسانی که عامدانه «واکسن نمی‌زنند»

 در میان تقاضای عموم مردم برای گسترش و رشد شتابان ارائه واکسن و بهره‌مندی اقشار بیشتری از این امکان درمانی و بهداشتی، در کمال تاسف شماری از شهروندان عامدانه و با بهانه‌های واهی از تزریق واکسن امتناع کرده و خواسته یا ناخواسته موجبات پایداری و ماندگاری بیشتر ویروس منحوس کرونا می‌شوند.

این وضعیت وزارت بهداشت و مسئولان ستاد ملی مقابله با کرونا را ناچار به اتخاذ تدابیری برای اجبار شهروندان به تزریق واکسن کرده است؛ در همین رابطه اعلام شد که به‌زودی کسانی که هر دو دوز واکسن کرونا را دریافت کرده‌اند، کارت واکسن دریافت می‌کنند و خدمات عمومی از جمله بلیت هواپیما، قطار، اتوبوس و خدمات بانکی و اقامت در هتل، منوط به داشتن کارت واکسن یا به عبارتی کارت سلامت خواهد بود.

آن‌گونه که معاون درمان ستاد مقابله با کرونای تهران گفته، ارائه «کد سلامت» (Health Code)، به سیستم نظام سلامت کشورها این امکان را می‌دهد به همه سوابق واکسیناسیون و بیماری فرد دسترسی پیدا کنند و از حضور افرادی که به عمد واکسن نزده‌اند، در اجتماعات جلوگیری می‌شود.
به این ترتیب تنبیهات و تحدیدهای اجتماعی مختلفی در انتظار کسانی است که عامدانه از تزریق واکسن اجتناب کنند و یا آن را به تاخیر اندازند.

در کنار این تدابیر، برای الزام همه جمعیت هدف کشور به تزریق واکسن، واقعیت‌های علمی و بهداشتی موکدی برای لزوم واکسیناسیون عمومی وجود دارد؛ مطابق با توصیه بسیاری از همه‌گیرشناسان جهان، برای قطع زنجیره همه‌گیری و انتقال خطرناک ویروس، لازم است حداقل ۷۰ درصد جمعیت کشور واکسینه شوند تا بتوان چشم‌اندازی مثبت از پایان این وضعیت حاد سلامتی در جامعه داشت؛ در واقع اگر نتوان حداقل ۷۰ درصد جامعه را واکسینه کرد، نمی‌توان به قطع زنجیره کرونا رسید.

از طرفی با ظهور و گسترش سویه‌های جدید ویروس کرونا، برخی کشورها تصمیم گرفته‌اند تزریق دوز سوم واکسن را هم به‌عنوان «دوز یادآور» در برنامه ملی بهداشتی خود قرار دهند تا اطمینان بیشتری از سلامت مردم کسب کنند.

در این شرایط اخبار امتناع افرادی از واکسن، به بهانه‌های مختلف نه تنها بخشودنی نیست بلکه مستوجب وارد آوردن خسارات جانی و مالی بسیاری به کشور خواهد بود.
از جنبه اجتماعی و مسئولیت فردی، همه آحاد جامعه لازم است از هرگونه امتناع عمدی (یا حتی سهوی) از مراجعه به مراکز واکسیناسیون و یا پایگاه‌های مستقر خودداری و برای قطع زنجیره مرگبار این ویروس تلاش کنند.
فردی که واکسن نمی‌زند، علاوه بر اینکه به خود و خانواده‌اش زیان می‌رساند، باعث گسترش ناخودآگاه انتشار ویروس شده و بار بهداشتی، مالی، سرمایه‌ای و هزینه‌های گزافی را بر جامعه تحمیل می‌کند.

در زندگی اجتماعی امروز نمی‌توان از مسئولیت‌های فردی شهروندان با دیده اغماض گذشت و بی‌اعتنا به الزامات زیست جمعی، آینده‌ای روشن را متصور شد.   

با گذشت ۱۹ ماه از ورود و شروع همه‌گیری کرونا، همه صاحبنظران بر این عقیده‌اند تا اطلاع‌بعدی و پیش از کشف داروهای معتبر، در کنار مراعات شیوه‌نامه‌های بهداشتی همچون فاصله‌گذاری اجتماعی و استفاده از ماسک، تنها راه مطمئن برای جلوگیری از ابتلاهای شدید و خفیف به ویروس کرونا، راهکار تزریق واکسن است و بس.

درواقع افرادی که واکسن نمی‌زنند، هیچگونه سپری برای مقابله و جلوگیری از ابتلا به سویه‌های قدیم و جدید آن ندارند و هرگز از پیامدهای آن در امان نخواهند بود.

گزارش‌های خبری منتشر شده نشان می‌دهد بخشی از کسانی که واکسن نمی‌زنند، تحت تاثیر شایعه‌های بی‌اساس و بی‌مبنایی هستند که تزریق واکسن را خطرناک و یا زیانبخش می‌دانند!

این اطلاعات که متاسفانه به وفور در فضای مجازی موجود است چنان بی‌اعتبار و غیرعلمی است که تا کنون هیچ فرد یا مرجع معتبر پزشکی و بهداشتی آن را تائید نکرده.

باید توجه داشت واکسیناسیون مساله جدیدی در کشور نیست و واکسن کرونا نیز ماده‌ای خارق‌العاده و عجیب نیست؛ واکسن کرونا همان فناوری و علم ویروس کشته و یا ضعیف شده است که باعث می‌شود سیستم ایمنی بدن تحریک شود و آمادگی داشته باشد که اگر با ویروس اصلی مواجه شد بتواند بلافاصله واکنش نشان دهد و آنتی‌بادی را اعزام کند تا ویروس را در بدن از بین ببرد.

از طرفی تاکنون بارها برنامه ملی واکسیناسیون در کشورمان اجرا شده و از رشد و گسترش بیماری‌های خطرناکی همچون فلج اطفال، کزاز، دیفتری، سل و … پیشگیری شده است. حتی کسانی که اکنون با واکسیناسیون کرونا مخالفت می‌کنند، به احتمال نزدیک به یقین در گذشته از واکسن‌های مختلف در نوزادی و کودکی استفاده کرده‌اند و تجربه مصونیت از بیماری را در عمر خود دارند و از نتایج سلامت بخش آن بهره‌مند شده‌اند؛ بنابراین مخالفت با واکسن کرونا هیچ مبنای عقلی و علمی ندارد.

همچنین لازم به یادآوری است که نخستین گروهی که واکسینه شدند کارکنان بخش درمانی و کادر سلامت کشورها بودند که ذیل برنامه جهانی واکسیناسیون رفتار کرده و کمک موثری به حفظ جان آنها شده است.
در میان مراجع دینی و مذهبی نیز مراجع تقلید و رهبر معظم انقلاب نه تنها از واکسیناسیون امتناع نکرده‌اند بلکه همگی از این کار حمایت و بر ادامه و گسترش آن تاکید کرده‌اند. به این ترتیب نه تنها هیچ توجبه شرعی و مذهبی برای عدم تزریق واکسن وجود ندارد، بلکه هرگونه آسیب به خود و دیگری در اثر امتناع، موجب ضمان شرعی نیز خواهد بود.

در شرایط کنونی که ماه‌هاست کشور درگیر کرونا و پیامدهای گسترده بهداشتی، اجتماعی، اقتصادی و روانی آن است، بی‌توجهی به واکسن و مراجعه نکردن برای تزریق آن، هیچ توجیهی نداشته و به طرزی آشکار فرار از مسئولیت‌های فردی و اجتماعی بوده و ظلمی عیان و مسلم به مردم و کشور است.

امید است رسانه‌های مجازی و تریبون‌های عمومی اعم از مذهبی و غیرمذهبی، همه همت خود را صرف تشوبق مردم برای واکسیناسیون کرده و همگان را از پیامدهای خطرناک گسترش ویروس و بی‌توجهی به واکسن آگاه کنند؛ بازگشت کشور به شرایط عادی پیش از اسفند ۹۸، بدون واکسیناسیون همگانی غیرممکن است.